Ωό - Ovule

Εσύ κι εγώ κλειδωμένοι
στον ύπερο του ανθούριου
μόνο η πνιχτή ανάσα
του ανείπωτου χαλαζία
να ραγίζει τα σχήματα.
Ξεχασμένος οιωνός
στο χώμα κάτω ακλαυτο,
το αυγό του πουλιού
σαν σπασμένο βιτρό
μιάς αγέννητης θνητότητας,
σε τομή εγκάρσια κείται
στο παγωμένο ξέφωτο
του υπερβόρειου δάσους


................


You and me locked
in the anthurium's pistil
only the choked breath
of the untold quartz
to cracking the shapes.
Forgotten omen
tearless οn the ground,
the ovule of the bird
like a broken stained glass
of an unborn mortality,
is lying in cross-section
in the frozen clearing
of the hyperborean forest





Panagiotis Xourafas